.jpg)
نارسایی کلیه در پزشکی به شرایطی که در آن کلیه نتواند به طور بایسته عمل کند گفته میشود و به معنی کاهش شدید عملکرد کلیه است. کلیه نقش مهمی در دفع مواد زائد و تعادل آب والکترولیتها در بدن دارد. نارسایی حاد کلیوی (ARF) در اثر تخریب کلیه‌ها پدید می‌آید و با فقدان سریع عملکرد کلیوی مشخص میشود. این بیماری منجر به ناهنجاری‌های الکترولیتی و بر پایه اسید و احتباس فراورده‌های زاید نیتروژنی از قبیل اوره و کراتینین می‌گردد. علت اصلی بیماریهای کلیه مانند سندرم‌های نفروتیک یا نفریتیک هستند. نارسایی کلیوی دو نوع مزمن و حاد تقسیم می‌گردد. هر یک از این دو نوع خود می‌تواند در نتیجهٔ شمار زیادی از دیگر معضلات بدنی پدید آمده باشد. در مراحل انتهایی درمان نگهدارنده، دیالیز ( صفاقی یا عروقی) و پیوند کلیه است.
نارسایی کلیه به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شود. نارسایی حاد در صورت درمان می تواند به کلی بهبود یابد اما نارسایی مزمن کلیه معمولا بدون انجام دیالیز یا پیوند کلیه قابل درمان نیست.
علل ایجاد نارسایی کلیه
دیابت و پرفشاری خون از مهم‌ترین علل بروز نارسایی مزمن کلیوی هستند. عفونتهای مکرر، خودایمنی(نوع حاد) نیز می تواند موجب نارسایی کلیه شود.مسمومیتهای دارویی و سم مار از علل نارسایی حاد کلیه هستند. کنترل نکردن این بیماری به از بین رفتن کامل عملکرد کلیه‌ها منجر میشود که در این شرایط، انجام دیالیز(تراکافت) و یا پیوند کلیه برای ادامه حیات بیمار ضروری خواهد بود.
نارسایی کلیه به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شود. نارسایی حاد در صورت درمان می تواند به کلی بهبود یابد اما نارسایی مزمن کلیه معمولا بدون انجام دیالیز یا پیوند کلیه قابل درمان نیست.
علل ایجاد نارسایی کلیه
دیابت و پرفشاری خون از مهم‌ترین علل بروز نارسایی مزمن کلیوی هستند. عفونتهای مکرر، خودایمنی(نوع حاد) نیز می تواند موجب نارسایی کلیه شود.مسمومیتهای دارویی و سم مار از علل نارسایی حاد کلیه هستند. کنترل نکردن این بیماری به از بین رفتن کامل عملکرد کلیه‌ها منجر میشود که در این شرایط، انجام دیالیز(تراکافت) و یا پیوند کلیه برای ادامه حیات بیمار ضروری خواهد بود.
درمان نارسایی کلیه
-پیوند کلیه
-داروها
علاوه بر درمان های فوق، بیماران ممکن است به داروهایی برای کمک به انجام سایر فعالیت های کلیه احتیاج داشته باشند. می توان از پزشک معالج خوداطلاعات بیشتر در مورد این داروها کسب نمود.
یک عمل جراحی است که یک کلیه از فرد زنده یا کسی که قبل از مرگ کلیه را اهدا کرده، در بدن فرد مبتلا به نارسایی کلیوی قرار داده می شود. هنگامی که کلیه جدید قرار داده می شود وظایفی را که کلیه های خود فرد بیمار دیگر قادر به انجام آن نبوده اند،کلیه سالم پیوندی می تواند انجام دهد. در صورتی که عضو پیوند با موفقیت به کار خود ادامه دهد ، دیگر به دیالیز نیازی نیست.
-داروها
علاوه بر درمان های فوق، بیماران ممکن است به داروهایی برای کمک به انجام سایر فعالیت های کلیه احتیاج داشته باشند. می توان از پزشک معالج خوداطلاعات بیشتر در مورد این داروها کسب نمود.
-دیالیز خونی
یکی از درمان هاي جايگزين كليه در افراد مبتلا به نارسايي كليه دياليز خوني است. در هر نوبت از دياليز، خون فرد تصفيه مي شود و مواد زائد آب و نمك اضافي برداشته مي شود و به اين ترتيب تعادل بدن حفظ مي شود. براي انجام يك دياليز خوني مناسب بايد در هر دقيقه حدود 250-300 سي سي در دقيقه ازخون فرد وارد صافي دستگاه دياليز شود
از آنجاييكه عروق معمول موجود دراندام ها توانايي خون دهي با اين ميزان را ندارند، لازم است از روش هايي براي سرعت بخشيدن به خروج خون از بدن استفاده گردد. اين روش ها شامل ايجاد فيستول، گذاشتن كاتتر موقت يا دائم مي باشد كه هر كدام در مواردي خاص مورد استفاده قرار مي گيرد : فيستول شریانی وریدی :
با ايجاد يك اتصال بين شريان(سرخرگ) و وريد(سیاهرگ) در ناحيه مچ دست يا آرنج فيستول ايجاد مي شود. با انجام اين عمل سياهرگ هاي دست برجسته و پر خون مي شود و با سوزن زدن بخوبي مي توان به جريان خون مورد نظر در حين دياليز دست يافت. فيستول در دست غير غالب (معمولاً دست چپ در افراد راست دست) ايجاد مي گردد كه معمولاً چهار هفته پس از ايجاد قابل استفاده است.
كاتتر موقت :( شالدون)
در موارديكه فرد مبتلا به نارسايي كليه به صورت اورژانس نيازمند دياليز باشد، فرصت كافي براي ايجاد فيستول وجود ندارد و از كاتتر موقت استفاده مي شود. اين كاتتر ها در وريد هاي بزرگ گردن و يا ناحيه كشاله ران گذاشته مي شود و براي جلوگيري از بروز عفونت بايد در كمتر از يك ماه خارج شود.
كاتتر موقت :( شالدون)
در موارديكه فرد مبتلا به نارسايي كليه به صورت اورژانس نيازمند دياليز باشد، فرصت كافي براي ايجاد فيستول وجود ندارد و از كاتتر موقت استفاده مي شود. اين كاتتر ها در وريد هاي بزرگ گردن و يا ناحيه كشاله ران گذاشته مي شود و براي جلوگيري از بروز عفونت بايد در كمتر از يك ماه خارج شود.
کاتتر دائم (پرمیکت) :
از نظر محل قرار گيري مشابه كاتتر موقت در وريد مركزي ناحيه گردن مي باشد و قسمت خارجي آن در جلوي قفسه سينه قرار مي گيرد. اگر كاتتر دچار عفونت نشود تا يك سال مي تواند باقي بماند. در افراديكه وريدهاي بيمار براي گذاشتن فيستول مناسب نباشد و يا فيستول به مدت طولاني قابل استفاده نباشد از كاتتر دائم استفاده مي شود.
شرکت بازرگانی پزشکی آرمان بهبود با ارائه کاتترهای موقت همودیالیز ( شالدون ) و کاتترهای دائم همودیالیز ( پرمیکت ) همواره همراه بیماران کلیوی در روند درمان می باشد .
شرکت بازرگانی پزشکی آرمان بهبود با ارائه کاتترهای موقت همودیالیز ( شالدون ) و کاتترهای دائم همودیالیز ( پرمیکت ) همواره همراه بیماران کلیوی در روند درمان می باشد .
شالدون چیست و چگونه از آن مراقبت کنیم 
عمر دستگاه دیالیز در ایران ۵ برابر استاندارد دنیاست 
کمک به سلامت کلیه ها با این مواد غذایی
اکبر عبدی دیالیزی شد
بیماران دیالیزی سالانه چقدر هزینه میکنند؟